ความในใจพ่อแม่
" ความรู้สึกของพ่อ.............. .............ลูกรักของพ่อ................ ๑๒ เมษายน ๒๕๕๕ วันประกาศผลการสอบรอบแรก ลูกสอบติดเหล่าที่ลูกใฝ่ฝันอยากจะเป็น ลูกเข้ามากอดพ่อ ด้วยแววตาแห่งความดีใจ จำได้ว่าลูกหอมแก้มพ่อด้วย เป็นวันที่พ่อมีความสุขที่สุดในชีวิต ความฝันของลูกอยู่แค่เอื้อมเท่านั้น มันทำให้พ่อหวลคิดถึงห้วงเวลานี้ของปีที่แล้ว ลูกไม่ติดเลยสักเหล่า ลูกเดินร้องไห้เข้ามาหา พ่อกอดลูกไว้แน่นบอกลูกว่า ลูกทำดีที่สุดแล้ว ปีหน้าค่อยเอาใหม่ พ่อเชื่อว่าลูกต้องทำได้ แล้วลูกก็ทำได้จริง ๆ จนถึงวันที่ไปมอบตัวส่งลูกเข้าโรงเรียน พ่อเห็นแววตาลูกมีความกังวลหวาดหวั่น ลูกคงรู้สึกว่าต่อจากนี้ไปคงไม่มีใครที่จะคอยดูแลปกป้องลูกได้เหมือนพ่ออีกแล้ว พ่อได้แต่บอกลูกว่าพ่อรู้ว่าลูกจะต้องพบกับความเหนื่อยยาก ความลำบากทั้งร่างกายและจิตใจเพียงใด แต่ลูกก็ต้องอดทนให้ถึงที่สุด อย่ายอมแพ้ ยามใดที่ลูกรู้สึกท้อ ขอให้ลูกนึกถึงใบหน้าพ่อและแม่เอาไว้ก็แล้วกันก่อนจากกันลูกเข้ามากอดพ่อ บอกว่าลูกรักพ่อนะจะไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังหรอกครับ แล้วก็วิ่งไปเข้าแถวขึ้นกองพันและจากวันนั้นถึงวันนี้ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๕ พ่อมารับลูกกลับบ้าน เห็นลูกแต่งเครื่องแบบนักเรียนใหม่ ติดเข็มจักรดาวที่หน้าอกซ้าย ลูกคงภูมิใจมากสินะ ดูลูกเปลี่ยนไปมาก ผอม ดำ เกร็ง แต่หน้าตาแจ่มใส ท่าทางสง่า องอาจผึ่งผาย สมเป็นนักเรียนเตรียมทหาร ผิดกับตอนเป็นนักเรียนมัธยมราวกับเป็นคนละคนกัน ทำให้พ่ออดที่อมยิ้มไม่ได้ สุดท้ายพ่ออยากจะบอกลูกว่า ลูกได้เติมความสุขให้กับครอบครัวเราแล้วอย่างแท้จริง แต่นี้เป็นเพียงบันไดขั้นแรกของความสำเร็จในชีวิตลูกเท่านั้น ยังมีอีกหลายขั้นที่ลูกจะต้องก้าวเดินต่อไปอีก พ่อได้แต่อวยพรให้ลูกประสบความสำเร็จในสิ่งที่ลูกหมายมั่นตั้งใจไว้ แล้วพ่อจะรอจนกว่าจะถึงวันนั้น และลูกต้องไม่ลืมว่า ลูกคนเดียวเท่านั้นคืนความหวังและความภูมิใจของพ่อ.....จากพ่อ............... "พลตำรวจตรี อภิชิต เทียนเพิ่มพูล" "

วารสาร สมาคมผู้ปกครองและครูโรงเรียนเตรียมทหาร 2558-2560

เว็บไซต์ที่เกี่ยวข้อง